CO MOŻE POMÓC DZIECKU?

• wcześniejsze przyzwyczajenie dziecka do przebywania w nowym miejscu pod opieką osób trzecich, kontaktowanie dziecka z rówieśnikami, np. na placu zabaw
• uczenie dziecka poprzez zabawę czynności związanych z samoobsługą
• informowanie dziecka o tym, że czas w przedszkolu będzie spędzało w towarzystwie innych dzieci, bez rodziców
• ważne jest, aby rodzice podczas rozstania z dzieckiem byli spokojni (dziecko wyczuwa niepokój dorosłych)
• zabawy z dzieckiem ,,w przedszkole", przedstawianie jego realnych zalet, m.in. obecność rówieśników, ilość zabawek, atrakcyjne zajęcia
• akceptacja płaczu dziecka przez rodziców- naturalnej, zdrowej reakcji na nową sytuację (nie należy dziecka zawstydzać) - duża labilność uczuć dziecka powoduje, że za chwilę jest wesołe i świetnie bawi się w grupie,
• wcześniejsze poznanie przedszkola – spacery w kierunku placówki, krótkie wizyty w ogrodzie przedszkolnym i w przedszkolu
• "kawałek domu"- drobiazg przyniesiony przez dziecko z domu, np. ulubiona zabawka, poduszeczka
• wcześniejsze odbieranie dziecka w początkowym okresie (zawsze należy odbierać dziecko zgodnie z obietnicą).

DOBRE RADY:

• kompletuj wyprawkę wspólnie z dzieckiem i ciesz się, że będzie korzystać z niej w przedszkolu
• nie przeciągaj pożegnania w szatni; pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź
• nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić
• nie obiecuj; jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz, kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może być to forma przekupywania
• kontroluj się co mówisz. Zamiast: już możemy wracać do domu, powiedz: teraz możemy iść do domu. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk
• nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przejściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres
• jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tato, rozstania z tatą są mniej bolesne.

Pamiętaj:
żegnaj i witaj swojej dziecko zawsze uśmiechem!

WYMAGANIA

Debiut w przedszkolu to nie łatwa sprawa! Malucha czekają poważne zmiany w życiu, często trudne do zaakceptowania. Ale to, co nowe, wcale nie musi być niedobre. Do trudnych sytuacji trzeba po prostu dziecko i siebie przygotować.

Dziecku, Rodzicom i sobie życzymy, aby ten pierwszy krok do samodzielności łączył się z miłymi przeżyciami.

CO DO PRZEDSZKOLA?

• luźne spodnie lub spódnica na gumkę, bluza dresowa lub lekki sweterek - czyli ubiór ,,na cebulkę", ważniejsza wygoda od elegancji
• kapcie - najlepiej na rzepy, kurtka z suwakiem, który łatwo zapina się
• ubranka z rozciągliwymi dekoltami
• majtki i spodnie na zmianę (gdyby zdarzyła się ,,wpadka")
• podkoszulek do przebrania (gdy przy zupie zadrży ręka)
• ukochana przytulanka, dzięki której łatwiej będzie przeżyć rozstanie z mamą.

NADAJĘ SIĘ NA PRZEDSZKOLAKA:

• zostaję na trochę bez mamy,
• umiem ubrać się i rozebrać (jeszcze nie samodzielnie),
• umiem sam załatwić się i umyć ręce (czasami ktoś mi pomaga),
• sam jem (chociaż nie robię tego szybko),
• mówię zadaniami (to nie jest największy problem, bo w przedszkolu nauczę się).

Nie masz uprawnień do napisana komentarza